Κλείνουμε ή δεν κλείνουμε το ημιμόνιμο στο ελεύθερο άκρο του νυχιού;
Πολλές τεχνίτριες νυχιών χρησιμοποιούν τον όρο «κλείνω το ελεύθερο άκρο» όταν αναφέρονται στη διαδικασία βαφής του μπροστά μέρους του νυχιού, αυτό με το οποίο -κάποιες φορές- χτυπάμε τα νύχια μας στο τραπέζι. Η «παράδοση» θέλει, όταν τα βάφουμε, να «κλείνουμε» το ελεύθερο άκρο σε κάθε στρώση… βάσης, βερνικιού και top!
Είναι, όμως, κάτι τέτοιο σωστό; Όσο περισσότερη τεχνογνωσία αποκτούμε γύρω από την ονυχοπλαστική, όσο τα προϊόντα περιποίησης νυχιών βελτιώνονται, αλλά και διάφορες άλλες συνθήκες μας κάνουν να αμφισβητούμε την «παράδοση» και τις καθιερωμένες διαδικασίες. Για αυτό το λόγο οι απόψεις -πλέον- διίστανται!
Όπως γνωρίζετε, τα ημιμόνιμα βερνίκια μετά τον πολυμερισμό παίρνουν μορφή, όμοια με αυτή ενός πολύ λεπτού φύλλου από πλαστικό. Καθώς οι στρώσεις προστίθενται η μία πάνω στην άλλη, αυτό το φύλλο παχαίνει. Αν επιπλέον στα νύχια έχουμε χρησιμοποιήσει gel, acrygel ή κάποιο άλλο προϊόν, ανάλογα με την τεχνική που χρησιμοποιήσαμε, τότε το πάχος του ελεύθερου άκρου αυξάνει σημαντικά και γίνεται αρκετά χιλιοστά μεγαλύτερο από ένα φυσικό νύχι.
Το πρόβλημα
Όταν το ελεύθερο άκρο στο νύχι έχει απόλυτες, ευθείες γραμμές, όπως στην περίπτωση που δώσουμε στο νύχι σχήμα τετράγωνο, coffin ή σχήμα μπαλαρίνας, τότε οι επιφάνειες πρόσκρουσης νυχιού με οποιαδήποτε επιφάνεια είναι μεγαλύτερες και ο κίνδυνος «σπασίματος» ή ραγίσματος του βερνικιού στο ελεύθερο άκρο πιο άμεσος, αν όχι βέβαιος. Αντίθετα, σε νύχια με στρογγυλεμένες άκρες η σύγκρουση με κάποια επιφάνεια έχει λιγότερες πιθανότητες να επιφέρει σημαντικές επιπτώσεις.
Για να αποφύγουμε ανεπιθύμητες καταστάσεις, όταν «κλείνουμε» το νύχι πρέπει να χρησιμοποιούμε την κατάλληλη τεχνική. Το στρώσιμο του ημιμόνιμου στο ελεύθερο άκρο πρέπει να γίνει σε λεπτές ομοιόμορφες στρώσεις και να αποφευχθεί το «μπούκωμα» από υπερβολική χρήση χρώματος ή υλικού γενικότερα. Αυτό βοηθάει να γίνει ο πολυμερισμός σωστά, να σκληρύνει το υλικό και να διευκολύνει την εναπόθεση της επόμενης στρώση. Με την σωστή τεχνική, μειώνονται σημαντικά οι πιθανότητες σπασίματος του χρώματος.
Ωστόσο, η απάντηση στην ερώτηση αν «κλείνουμε ή δε κλείνουμε» το ημιμόνιμο στο ελεύθερο άκρο, είναι σχετική. Η τελική απόφαση εξαρτάται από την εμπειρία μας, την τεχνική μας, το σχήμα των νυχιών, τις καταστάσεις στις οποίες υποβάλλονται τα νύχια και -φυσικά- τις επιθυμίες της πελάτισσας.